જીવનના બંધ ઓરડે જાણે કેમ....
વસંત પેસી ગઇ...?
કોઇને ચાહવાનો એ કસબ દેતી ગઇ....
ફુલ ગુલાબી આંધી એવી આવી આ રણમાં.......
કે હું રણનું બધું મ્રુગજળ પીતી ગઇ.....
એક સમય પછી મનમાં મેળા જેવું ભરાયું છે......
હાથ જાલી એનો હું ચકડોળે ગુમી ગઇ.......
સાતા નથી મળતી નયનને ફ્ક્ત તને જોઇ રહેવાથી......
એ અમુલખ સ્પર્શ હું આંખોથી સ્પર્શતી ગઇ........
કંઇક ખાસ હોય જો આ વાતમાં તો એ 'ચાંદ' ની હતી....
ઠારી જો એક નઝર મુજ પર , હું 'ચાંદની' બની ગઇ..........
જીવન આમ જ ભીંજાતું રહે તારી લાગણીના વરસાદથી.....
હવે રહી રહી એમાં નાહવાનો હું લાહવો લેતી ગઇ...............
લીલીછમ ધરતી પર નભનો આ પડછાયો પડ્યો.......
ક્ષિતીજ મીલનના એ લોભમાં હું ખુદને ભુલી ગઇ...............
કંઇક ખીલ્યા છે સુમન ,વસંત આવી જો આ બાગમાં......
સુગંધીત કરી ખુદને 'કુસુમ' પર્ણ સંગ ઝૂલી ગઇ.................
.............................................kjp.........kusum
ખુબ સુંદર રચના છે.
ReplyDeleteજીવન માં જાણે વસંત પેસી ગઇ..... વસંત મા જીવવાની મજા જ કાઇ અલગ છે......અને વસંત મા જીવનારા ના જીવન મા ક્યારે પન પાનખર નથી આવતી......
ReplyDelete